Op 20 mei 2025 verschijnt een artikel over het vergroenen van het Hofplein in het NRC, ook digitaal te lezen via deze link.

In dit artikel is wethouder Lansink aan het dromen: „Ik denk dat groen een van onze nieuwe identiteiten kan worden. Naast de haven, onze architectuur, kan dit een nieuw visitekaartje zijn voor onze stad.” En: „Of je nu links of rechts bent, er is niemand die zegt: doe mij maar overal asfalt, stoeptegels en beton.”

Hoe realistisch is deze droom? We pakken de feiten erbij. Op het Hofplein staan nu ongeveer 24 bomen. Op de toegangswegen nog veel meer, blijven deze staan is de vraag? Als bestemmingsplannen Schiekadeblok, Rise en Nieuw Pompenburg worden uitgevoerd verdwijnen daar veel bomen: een flink aantal bij Schiekadeblok, fruit- en notenbomen in de Vredestuin en de grote boom in de binnentuin van Pompenburg. Bij het Centraal Station zijn al tien oude bomen weggehaald voor Treehouse.

Voor maar liefst 60 miljoen euro worden er 150 bomen geplaatst op het Hofplein, maar het blijft onduidelijk of dit netto is of dat alle bomen die verdwijnen moeten worden afgetrokken. Gebaseerd op in het verleden behaalde resultaten gaan we uit van bruto: van de 150 bomen blijven er dan nog zo’n (maximaal) 110 over in het RCD gebied. Dat is ruim een half miljoen euro per boom. Je kunt je afvragen of dit goed besteed geld is, want hoeveel geld heeft de gemeente op bijvoorbeeld vrijwilligers en sociale projecten bezuinigd? Het Hofplein kan ook voor een fractie van deze kosten worden vergroend.

Afgelopen week, op 16 mei 2025, publiceerde de gemeente de aanvraag van een omgevingsvergunning: het kappen van 770 bomen nabij Terbregseweg 191. Zou deze vergunning worden geweigerd in de droom van wethouder Lansink?

Netto verdwijnen er dus in deze twee gebieden samen in ieder geval 660 bomen uit Rotterdam. En dan droomt wethouder Lansink over vergroenen als het nieuwe visitekaartje van Rotterdam. Het is echter precies zoals Natuur & Milieu en Sweco vaststellen: Rotterdam vergroent niet, maar versteent (pagina 42). Is dit onkunde, nonchalance of gewoon liegen van ons bestuur? Greenwashen is het in ieder geval.

NB: dit verstenen, ofwel verdichten, in combinatie met hoogbouw, zorgt voor een steeds sterker hitte-eiland effect. En dat is tegengesteld aan wat nodig is voor klimaatadaptatie en een gezonde leefomgeving.

Om de opwarming van ons klimaat en het extreme weer, vooral hitte, neerslag en droogte, te “overleven” is minimaal 75m² publiek groen per woning binnen 500 meter nodig. Op wat grotere afstand is 400m² per woning binnen 5km nodig. Dat is al heel lang een door (onder andere) RIVM goed onderbouwde ondergrens. Deze ondergrens wordt in geen enkel Rotterdams beleidsdocument genoemd terwijl het een vast onderdeel zou moeten zijn in de omgevingsvisie en omgevingsplannen. Totdat deze richtlijn is opgenomen in beleid kan de wethouder blijven dromen, maar trekken in werkelijkheid de ontwikkelaars en investeerders aan de touwtjes. En die hebben maar één belang: geld. En dát produceert een boom niet. Wethouder Lansink kan nog wel even blijven dromen vindt ook wethouder Zeegers, zij blijft de druk op verstenen opvoeren: “samen met marktpartijen, corporaties en investeerder” is de Rotterdamse Aanpak Uitvoering Woningbouw (RAUW) tot stand gekomen. Hier is geen burger, burgerorganisatie, natuur- of klimaatdeskundige aan te pas gekomen. Voor wie doet ze dit?

Misschien kan iemand wethouder Lansink wakker maken? Raad voor de Leefomgeving en Infrastructuur?

Foto Walter Herfst.