Toetsingskaders
Stadsontwikkeling
Het college en stadsontwikkeling stelt in alle correspondentie en gesprekken dat ze gebiedsontwikkeling alleen toetsen aan het wettelijk kader. Het wettelijk kader is gebaseerd op klimaatmodellen van tenminste 15 jaar oud. Daarnaast is er sinds de Nota Ruimte 2004, waarin 75m2 groen per woning als minimum wordt aangehouden als richtlijn, veel verantwoordelijkheid voor de hoeveelheid groen in buurten neergelegd bij provincies en gemeenten. Het is ons niet duidelijk waarom de gemeente Rotterdam deze verantwoordelijkheid niet oppakt. De natuur komt niet voor zichzelf op. Is het de lobby van ontwikkelaars, gebrek aan interesse, of gewoon een eenzijdige focus op stenen stapelen? Natuur en milieu deed in februari 2022 onderzoek naar de hoeveelheid groen in buurten in de 32 grootste gemeenten; de conclusie is zorgwekkend.
Optioneel
De toetsingskaders die optioneel zijn voor de ontwikkelaar, en om economische redenen vrijwel nooit worden meegenomen in een project kun je vinden op verschillende pagina’s onder “feiten en cijfers”op deze website. Er is in opdracht van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederlands een leidraad geschreven over het meten van CO2 uitstoot, grondstofverbruik en circulariteit van bouwmaterialen. Er komt dus steeds meer kennis beschikbaar, maar deze wordt pas gebruikt als het beleid het gebruik ervan stimuleert of zelfs verplicht stelt.
Door het ontbreken van deze kaders is het mogelijk om in Rotterdam enorm hoge gebouwen neer te zetten (zeer veel CO2 en stikstof uitstoot per bruikbare m2), heel dicht op elkaar te bouwen (groter effect hitte eiland, wateroverlast, extra installaties, dus ook CO2 en stifstof), en op relatief korte termijn wateronveilige grond te bouwen.
Daar komt nog eens bij dat er bestemmingsplannen worden gewijzigd om natuurhistorisch gebied te kunnen verharden, zoals bij de Parkhaven en het Zuiderpark.
Reactietijd
De tragische situatie in het oosten van Europa en de directe dreiging van overslaande oorlog zet bestuurders direct in actie modus. Wat zouden deze bestuurders doen als het zeewater vanaf vandaag ineens 1 meter hoger komt met vloed en er de komende maanden alleen nog sprake is van “extreem weer” met af en toe een dag “rustig weer”?
Het college van Rotterdam gedraagt zich als de spreekwoordelijke kikker die in een pan water langzaam naar het kookpunt gaat.
Leestip
Jared Diamond heeft een indrukwekkend boek geschreven over samenlevingen die ten onder gingen door te laat aanpassen aan veranderingen van de leefomgeving. Het is essentieel voor bestuurders om deze dynamiek te begrijpen en niet in de valkuil te trappen de kracht van de natuur de onderschatten.